Ağaç Kabuk ve İbrelerinin Yabancı Ot Mücadelesi Amacıyla Malç Olarak Kullanımı

II. International Non-Wood Forest Products Symposium

8-10 September 2011, Isparta/Turkey

Y.Doç.Dr. Yasin Emre KİTİŞ
Süleyman Demirel Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Bitki Koruma Bölümü, Isparta

ÖZET

Bitkisel üretimde karşılaşılan en büyük problemlerden biri yabancı otlardır. Çevre duyarlılığının artmasıyla birlikte, yabancı ot mücadelesinde yaygın olarak kullanılan kimyasal ilaçların yerini alternatif yöntemler almaktadır. Özellikle organik tarım gibi sentetik pestisit kullanımına izin vermeyen tarım sistemlerinde, uygulanabilecek en iyi yabancı ot kontrol yöntemlerinden biri malçlamadır. Malçlama en kısa tanımıyla toprak yüzeyinin ışık geçirmeyen bir materyalle örtülmesi işlemidir. Bu amaçla plastik naylon örtüler yaygın olarak kullanılmakla beraber, son yıllarda organik malç materyallerine olan ilgi giderek artmaktadır. Malçlama amacıyla kullanılan organik ürünlerden biri de ağaç kabuk ve ibreleridir. Özellikle orman alanlarına yakın tarım alanlarında ve dekoratif özelliği olması nedeniyle park ve rekreasyon sahalarında kullanılabilecek en iyi malç alternatiflerinden biridir. Orman alanlarındaki pek çok bitkinin dökülen kabukları ve iğne yapraklı ağaçların ibreleri bu amaçla kullanılmaktadır. Bu materyalin en büyük avantajı diğer malç malzemelerine göre maliyetinin çok düşük olmasıdır. Ayrıca organik bir materyal olması nedeniyle uygulandığı alanda zamanla ayrışarak, toprağın organik madde içeriğini artırmaktadır. Saman, kompost vb. diğer organik malçlara göre ayrışma ömrü uzun olduğu için çok yıllık kültür bitkilerinde başarıyla uygulanmaktadır. Toprak asitliğini yükselttiği için alkali karakterli toprakların iyileşmesini ve topraktaki yarayışlı besin maddesi miktarının artmasını sağlamaktadır. Ait olduğu ağacın türüne bağlı olarak allelopatik özelliğe sahip olabilir. Uygulandığı kültür bitkisine fitotoksik olmamak koşuluyla bu özellik yabancı ot mücadelesinde ekstra avantaj sağlar. Bu çalışmada odun dışı orman ürünü olarak ağaç kabuk ve ibrelerinin tarımda malç olarak kullanımı, avantaj ve dezavantajları değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimler: Ağaç kabuğu, ibre, organik malç, yabancı ot mücadelesi

Using of Tree Barks and Needles as Mulch For Weed Management

 ABSTRACT

One of the biggest problems encountered in crop production is weeds. Alternative methods replace the chemical pesticides widely used in weed management with the increase of environmental awareness. In agricultural systems that do not allow use of synthetic pesticides such as organic farming, mulching is one of the best methods for applicable weed control. Mulching is the process of soil covering with opaque materials. For this purpose, plastic nylon sheets are commonly used. However, the interest in organic mulch materials has been increasing in recent years. One of the organic materials used for mulching are tree barks and needles which are one of the best mulching alternatives for especially agriculture areas close to forest areas and parks and recreation areas because of decorative feature. The fallen barks of many plants and needles of coniferous trees in forest areas are used for this purpose. The biggest advantage of this material is very low cost compared with other mulch materials. In addition, increase soil organic matter content via dissociation in applied field. Since the decomposition process is longer than straw and compost etc other organic mulches, successfully applied to perennial crop plants. Soil acidity is being raised by these mulches, therefore alkali soils are being improved and useful nutrients in the soil increase. These mulches may have allelopathic properties depending on species of the tree. Shall not be phytotoxic to applied crop plants, this feature provides extra advantage of weed control. In this study, using of the tree barks and needles such as non-wood forest products as mulch in agriculture and advantages and disadvantages are evaluated.

 Key Words: Tree bark, needle, organic mulch, weed management

İndir / download

Bazı Orman Bitkilerinin Biyopestisit Olarak Değerlendirilmesi

Bazı Orman Bitkilerinin Biyopestisit Olarak Değerlendirilmesi

II. International Non-Wood Forest Products Symposium

8-10 September 2011, Isparta/Turkey

Y.Doç.Dr. Yasin Emre KİTİŞ
Süleyman Demirel Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Bitki Koruma Bölümü, Isparta

ÖZET
Tarımsal zararlılarla mücadelede yaygın olarak kullanılan zirai mücadele ilaçlarının çevre ve insan sağlığına vermiş olduğu zararların daha iyi anlaşılması, bu ilaçların yerini alabilecek, etkin ama bir o kadar da doğal bileşiklerin arayışına hız vermiştir. Pek çok orman bitkisi sahip oldukları doğal bileşikler sayesinde potansiyel biyopestisit özelliğe sahiptir. Bu bitkilerden bir bölümü geleneksel tarım sistemlerinde çok uzun yıllardan beri bitki zararlılarına karşı kullanılmaktadır. Modern tarım teknikleri ve teknolojinin gelişmesiyle beraber, bu bileşiklerin bir bölümü doğal ticari preparatlar haline getirilmiştir. Bunlardan en bilineni tespih ağacı (Azadirachta indica A. Juss.)’nda bulunan azadirachtin maddesine ait formülasyonlardır. Tespih ağacının dışında, okaliptüs (Eucalyptus spp.), zakkum (Nerium oleander L.), pire otu türleri (Tanacetum spp.), akasya (Acacia spp.), atkestanesi (Aesculus hippocastanum L.), mersin (Myrtus communis L.), kekik türleri (Thymus spp., Origanum spp.) ve ceviz (Juglans regia L.) gibi pek çok orman bitkisi, tarımsal üretimde önemli verim kayıplarına neden olan zararlı böcek, hastalık etmeni ve yabancı otlara karşı, öldürücü, çimlenme ve gelişmeyi engelleyici, beslenmeyi durdurucu, yumurtlamayı önleyici, kaçırıcı vb. pek çok özelliğe sahip bileşikler içermektedir. Bu çalışmada, biyopestisit özelliğe sahip orman bitkilerinin içerdikleri aktif bileşikler, etki mekanizmaları, pratikte kullanımları ve ticari formülasyonları irdelenmiştir.

Anahtar Kelimeler: Biyopestisit, etken madde, etki mekanizması, formülasyon

Evaluation of Some Forest Plants as Biopesticide
ABSTRACT
A better understanding of damages of widely used agricultural pesticides to the environment and human health accelerated the search for effective and also natural substitution compounds for these pesticides. Many forest plants with their natural compounds have potential biopesticide features. Some of these plants are used against plant pests in traditional agricultural systems for many years. Some of these compounds transformed into natural commercial preparations with the development of modern agricultural techniques and technology. The most well known formulation belonging to azadirachtin substance which is located in the neem tree (Azadirachta indica A. Juss.). Out of a neem tree, many forest plants such as eucalyptus (Eucalyptus spp.), oleander (Nerium oleander L.), species of pyrethrum (Tanacetum spp.), acacia (Acacia spp.), horse chestnut (Aesculus hippocastanum L.), myrtle (Myrtus communis L.), species of thyme and oregano (Thymus spp., Origanum spp.) and walnut (Juglans regia L.) contains compounds with lethal, germination and growth inhibitory, anti-feeding, ovulation blocker, repellent and similar many properties against harmful insects, pathogens and weeds that cause significant yield losses in agricultural production. In this study, active compounds contained in forest plants have biopesticide properties, their mode of actions, use in practice and commercial formulations were investigated.

Keywords: Biopesticide, active ingredient, mode of action, formulation

 

İndir / download